زندگی بی فاصله از خدا..
چه خوب بود اگه بازم مثل گذشته هایی که می گن و ما ندیدیم زندگی کرد چه خوب بود آدما می تونستن به هم اعتماد کنن و اعتماد داشته باشن عجب زمونه ایی شده دیگه رو هیچ چیزی نمی شه حساب کرد به قول بعضی ها دیگه چشم خود آدمم جای اعتبار نداره ،دیگه نه احساس ارزش داره و نه مردی مونده ، فقط باید مواظب باشی بزنی تا نزدن .... تا رفته بدتر شده خدا به داد برسه نسل بعدی چی می شن ؟ !! تا یادگیری و تجربه ات از دنیا بیشتر میشه امتحانت سخت تره یعنی به تناسب بارت از دنیا بیشتر ، کاش واقعاً دنیا رو این جوری نمی دیدم و از چیزهای که می خورم حالیم نبود اون جوری شدم از همه بریدم و تنها خودمو تو تلاطم دنیا با موجهای سنگین و کوچکش رها کردم و فقط از خدا انتظار دارم شاید بشه گفت تقریباً هر چی از خدا خواستم داده مخصوصاً وقتی از دل خواستم که خدا کاری کنه دیر و زود داشته اما سوخت و سوز نه و شاید بهتر از اون چیزی که من در تصورم بوده حتی اگه خواسته باهاش برای من خیلی چیزها رو ، رو کرده باشه امروز که بازم سر راهم و گیر کردم بازم به خودش واگذار کردم اما از این نوعش که من سر خواستم هستم اما راهی رو می خواهم که زودتر به مقصد می رسه ، هر وقت دلم خوب زده حتی اگه شده سر تایم نود اون جوری بوده که دلم گفته و تو تصورم بوده ، ( دل هر چی که باشه دل حرم و جای خداس ...) آخه آدما تغییر که چه عرض کنم اصلاً نمیشه شناختشون ....ولی خدا همون خداست محال امکان توکل بنده شو مادرانه جواب نده ، آدما زندگی رو سخت گرفتن بارها خوندم که زندگی رو هر جور ببینی همون جوری میشه فقط باید باورش کنی و انرژی مثبت و منعکس کنی ....
هر آدمی دنبال خواستشه و اگه فکر کنه داره ازش دور میشه فاصله رو کم میکنه اما اگه بدونن همراهی با خدا همه فاصله ها رو کم میکنه ....
از اعتماد ، از نیکی ، از معنویت از آخرت فاصله گرفتیم و هیچ جوره به هشون فکر نمی کنیم این دو روزه رو چسبیدیم و انگار نه انگار آخه نیومدیک که دو روز باشیم نسبت به دلا بی توجهیم هنر مون شده دل شکستن و گذشتن ،یک جو محبت کنیم به امتحانش می ارزه ضرر نداره ... رو به آسمون کنیم بگیم خدا همیشه خوبی از بزرگترهاست محبت کن و یادمون بده محبت کنیم و دنیا رو یه کم بیشتر ولی زودتر بچرخون تا لذت واقهی رو نفس بکشیم با هم بودنو لذت ببریم نه کنار هم بودن